இறைவாக்கினர்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From இறை (iṟai, divine, godly) +‎ வாக்கு (vākku, promise) +‎ -இனர் (-iṉar, epicene possessive suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɪrɐɪ̯ʋaːkːɪnɐɾ/

Noun

[edit]

இறைவாக்கினர் (iṟaivākkiṉar) (plural இறைவாக்கினர்கள்)

  1. prophet (or prophets in general)
    Synonym: தீர்க்கதரிசி (tīrkkatarici)
  2. (Christianity) apostle
    Synonyms: இறைதூதர் (iṟaitūtar), அப்போஸ்தலர் (appōstalar)

Declension

[edit]
Declension of இறைவாக்கினர் (iṟaivākkiṉar)
Singular Plural
Nominative இறைவாக்கினர்
iṟaivākkiṉar
இறைவாக்கினர்கள்
iṟaivākkiṉarkaḷ
Vocative இறைவாக்கினரே
iṟaivākkiṉarē
இறைவாக்கினர்களே
iṟaivākkiṉarkaḷē
Accusative இறைவாக்கினரை
iṟaivākkiṉarai
இறைவாக்கினர்களை
iṟaivākkiṉarkaḷai
Dative இறைவாக்கினருக்கு
iṟaivākkiṉarukku
இறைவாக்கினர்களுக்கு
iṟaivākkiṉarkaḷukku
Genitive இறைவாக்கினருடைய
iṟaivākkiṉaruṭaiya
இறைவாக்கினர்களுடைய
iṟaivākkiṉarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இறைவாக்கினர்
iṟaivākkiṉar
இறைவாக்கினர்கள்
iṟaivākkiṉarkaḷ
Vocative இறைவாக்கினரே
iṟaivākkiṉarē
இறைவாக்கினர்களே
iṟaivākkiṉarkaḷē
Accusative இறைவாக்கினரை
iṟaivākkiṉarai
இறைவாக்கினர்களை
iṟaivākkiṉarkaḷai
Dative இறைவாக்கினருக்கு
iṟaivākkiṉarukku
இறைவாக்கினர்களுக்கு
iṟaivākkiṉarkaḷukku
Benefactive இறைவாக்கினருக்காக
iṟaivākkiṉarukkāka
இறைவாக்கினர்களுக்காக
iṟaivākkiṉarkaḷukkāka
Genitive 1 இறைவாக்கினருடைய
iṟaivākkiṉaruṭaiya
இறைவாக்கினர்களுடைய
iṟaivākkiṉarkaḷuṭaiya
Genitive 2 இறைவாக்கினரின்
iṟaivākkiṉariṉ
இறைவாக்கினர்களின்
iṟaivākkiṉarkaḷiṉ
Locative 1 இறைவாக்கினரில்
iṟaivākkiṉaril
இறைவாக்கினர்களில்
iṟaivākkiṉarkaḷil
Locative 2 இறைவாக்கினரிடம்
iṟaivākkiṉariṭam
இறைவாக்கினர்களிடம்
iṟaivākkiṉarkaḷiṭam
Sociative 1 இறைவாக்கினரோடு
iṟaivākkiṉarōṭu
இறைவாக்கினர்களோடு
iṟaivākkiṉarkaḷōṭu
Sociative 2 இறைவாக்கினருடன்
iṟaivākkiṉaruṭaṉ
இறைவாக்கினர்களுடன்
iṟaivākkiṉarkaḷuṭaṉ
Instrumental இறைவாக்கினரால்
iṟaivākkiṉarāl
இறைவாக்கினர்களால்
iṟaivākkiṉarkaḷāl
Ablative இறைவாக்கினரிலிருந்து
iṟaivākkiṉariliruntu
இறைவாக்கினர்களிலிருந்து
iṟaivākkiṉarkaḷiliruntu