தற்கொலை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of தன் (taṉ, self, one's own) +‎ கொலை (kolai, murder, killing).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /t̪ɐrkɔlɐɪ̯/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

தற்கொலை (taṟkolai)

  1. suicide

Declension

[edit]
ai-stem declension of தற்கொலை (taṟkolai)
Singular Plural
Nominative தற்கொலை
taṟkolai
தற்கொலைகள்
taṟkolaikaḷ
Vocative தற்கொலையே
taṟkolaiyē
தற்கொலைகளே
taṟkolaikaḷē
Accusative தற்கொலையை
taṟkolaiyai
தற்கொலைகளை
taṟkolaikaḷai
Dative தற்கொலைக்கு
taṟkolaikku
தற்கொலைகளுக்கு
taṟkolaikaḷukku
Genitive தற்கொலையுடைய
taṟkolaiyuṭaiya
தற்கொலைகளுடைய
taṟkolaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative தற்கொலை
taṟkolai
தற்கொலைகள்
taṟkolaikaḷ
Vocative தற்கொலையே
taṟkolaiyē
தற்கொலைகளே
taṟkolaikaḷē
Accusative தற்கொலையை
taṟkolaiyai
தற்கொலைகளை
taṟkolaikaḷai
Dative தற்கொலைக்கு
taṟkolaikku
தற்கொலைகளுக்கு
taṟkolaikaḷukku
Benefactive தற்கொலைக்காக
taṟkolaikkāka
தற்கொலைகளுக்காக
taṟkolaikaḷukkāka
Genitive 1 தற்கொலையுடைய
taṟkolaiyuṭaiya
தற்கொலைகளுடைய
taṟkolaikaḷuṭaiya
Genitive 2 தற்கொலையின்
taṟkolaiyiṉ
தற்கொலைகளின்
taṟkolaikaḷiṉ
Locative 1 தற்கொலையில்
taṟkolaiyil
தற்கொலைகளில்
taṟkolaikaḷil
Locative 2 தற்கொலையிடம்
taṟkolaiyiṭam
தற்கொலைகளிடம்
taṟkolaikaḷiṭam
Sociative 1 தற்கொலையோடு
taṟkolaiyōṭu
தற்கொலைகளோடு
taṟkolaikaḷōṭu
Sociative 2 தற்கொலையுடன்
taṟkolaiyuṭaṉ
தற்கொலைகளுடன்
taṟkolaikaḷuṭaṉ
Instrumental தற்கொலையால்
taṟkolaiyāl
தற்கொலைகளால்
taṟkolaikaḷāl
Ablative தற்கொலையிலிருந்து
taṟkolaiyiliruntu
தற்கொலைகளிலிருந்து
taṟkolaikaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “தற்கொலை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press