ตระบัดสัตย์

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From ตระบัด (dtrà-bàt, to ruin; to destroy) +‎ สัตย์ (sàt, truth; truthfulness).

Pronunciation

[edit]
Orthographicตระบัดสัตย์
t r a ɓ ạ ɗ s ạ t y ʻ
Phonemic
ตฺระ-บัด-สัด
t ̥ r a – ɓ ạ ɗ – s ạ ɗ
RomanizationPaiboondtrà-bàt-sàt
Royal Institutetra-bat-sat
(standard) IPA(key)/tra˨˩.bat̚˨˩.sat̚˨˩/(R)

Verb

[edit]

ตระบัดสัตย์ (dtrà-bàt-sàt) (abstract noun การตระบัดสัตย์)

  1. (elegant, idiomatic, intransitive) to break one's word; to break one's promise.