เพ้อเจ้อ

Thai

Etymology

From เพ้อ (pə́ə).

Pronunciation

Orthographic		เพ้อเจ้อ e b ˆ ɒ e t͡ɕ ˆ ɒ
Phonemic		เพ้อ-เจ้อ e b ˆ ɒ – e t͡ɕ ˆ ɒ
Romanization	Paiboon	pə́ə-jə̂ə
	Royal Institute	phoe-choe
(standard) IPA(key)		/pʰɤː˦˥.t͡ɕɤː˥˩/(R)

Verb

เพ้อเจ้อ • (pə́ə-jə̂ə) (abstract noun การเพ้อเจ้อ or ความเพ้อเจ้อ)

1. (derogatory, offensive) to talk nonsense; to drivel; to babble; to blather.

Derived terms

• เพ้อเจ้อกฐินบก

Adverb

เพ้อเจ้อ • (pə́ə-jə̂ə)

1. (derogatory, offensive, of talking or speaking) nonsensically; idiotically; foolishly.