โปรเตสแตนต์

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From English protestant.

Pronunciation

[edit]
Orthographicโปรเตสแตนต์
o p r e t s æ t n t ʻ
Phonemic
{Unorthographical; Short}
โปฺร-เต๊ส-แต็๊น
o p ̥ r – e t ˊ s – æ t ˘ ˊ n
RomanizationPaiboonbproo-dtées-dtɛ́n
Royal Institutepro-tes-taen
(standard) IPA(key)/proː˧.teːs˦˥.tɛn˦˥/(R)

Adjective

[edit]

โปรเตสแตนต์ (bproo-dtées-dtɛ́n)

  1. (Christianity) Protestant.

Noun

[edit]

โปรเตสแตนต์ (bproo-dtées-dtɛ́n)

  1. (Christianity) Protestant.

Proper noun

[edit]

โปรเตสแตนต์ (bproo-dtées-dtɛ́n)

  1. (Christianity) Protestantism.