ἀμελέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.me.lé.ɔː/ → /a.meˈle.o/ → /a.meˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.me.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.meˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.meˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.meˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.meˈle.o/

Verb

ἀμελέω • (ameléō)

1. to not worry about, to not care for, to disregard

Inflection

   Present: ἀμελέω, ἀμελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀμελέω	ἀμελέεις	ἀμελέει	ἀμελέετον	ἀμελέετον	ἀμελέομεν	ἀμελέετε	ἀμελέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀμελέω	ἀμελέῃς	ἀμελέῃ	ἀμελέητον	ἀμελέητον	ἀμελέωμεν	ἀμελέητε	ἀμελέωσῐ(ν)
	optative	ἀμελέοιμῐ	ἀμελέοις	ἀμελέοι	ἀμελέοιτον	ἀμελεοίτην	ἀμελέοιμεν	ἀμελέοιτε	ἀμελέοιεν
	imperative		ἀμέλεε	ἀμελεέτω	ἀμελέετον	ἀμελεέτων		ἀμελέετε	ἀμελεόντων
middle/ passive	indicative	ἀμελέομαι	ἀμελέῃ, ἀμελέει	ἀμελέεται	ἀμελέεσθον	ἀμελέεσθον	ἀμελεόμεθᾰ	ἀμελέεσθε	ἀμελέονται
	subjunctive	ἀμελέωμαι	ἀμελέῃ	ἀμελέηται	ἀμελέησθον	ἀμελέησθον	ἀμελεώμεθᾰ	ἀμελέησθε	ἀμελέωνται
	optative	ἀμελεοίμην	ἀμελέοιο	ἀμελέοιτο	ἀμελέοισθον	ἀμελεοίσθην	ἀμελεοίμεθᾰ	ἀμελέοισθε	ἀμελέοιντο
	imperative		ἀμελέου	ἀμελεέσθω	ἀμελέεσθον	ἀμελεέσθων		ἀμελέεσθε	ἀμελεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀμελέειν				ἀμελέεσθαι
participle	m	ἀμελέων				ἀμελεόμενος
	f	ἀμελέουσᾰ				ἀμελεομένη
	n	ἀμελέον				ἀμελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀμελῶ, ἀμελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀμελῶ	ἀμελεῖς	ἀμελεῖ	ἀμελεῖτον	ἀμελεῖτον	ἀμελοῦμεν	ἀμελεῖτε	ἀμελοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀμελῶ	ἀμελῇς	ἀμελῇ	ἀμελῆτον	ἀμελῆτον	ἀμελῶμεν	ἀμελῆτε	ἀμελῶσῐ(ν)
	optative	ἀμελοίην, ἀμελοῖμῐ	ἀμελοίης, ἀμελοῖς	ἀμελοίη, ἀμελοῖ	ἀμελοῖτον, ἀμελοίητον	ἀμελοίτην, ἀμελοιήτην	ἀμελοῖμεν, ἀμελοίημεν	ἀμελοῖτε, ἀμελοίητε	ἀμελοῖεν, ἀμελοίησᾰν
	imperative		ἀμέλει	ἀμελείτω	ἀμελεῖτον	ἀμελείτων		ἀμελεῖτε	ἀμελούντων
middle/ passive	indicative	ἀμελοῦμαι	ἀμελεῖ, ἀμελῇ	ἀμελεῖται	ἀμελεῖσθον	ἀμελεῖσθον	ἀμελούμεθᾰ	ἀμελεῖσθε	ἀμελοῦνται
	subjunctive	ἀμελῶμαι	ἀμελῇ	ἀμελῆται	ἀμελῆσθον	ἀμελῆσθον	ἀμελώμεθᾰ	ἀμελῆσθε	ἀμελῶνται
	optative	ἀμελοίμην	ἀμελοῖο	ἀμελοῖτο	ἀμελοῖσθον	ἀμελοίσθην	ἀμελοίμεθᾰ	ἀμελοῖσθε	ἀμελοῖντο
	imperative		ἀμελοῦ	ἀμελείσθω	ἀμελεῖσθον	ἀμελείσθων		ἀμελεῖσθε	ἀμελείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀμελεῖν				ἀμελεῖσθαι
participle	m	ἀμελῶν				ἀμελούμενος
	f	ἀμελοῦσᾰ				ἀμελουμένη
	n	ἀμελοῦν				ἀμελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἀμελέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀμελέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀμελέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀμελέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette