ἀφίστανται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pʰís.tan.tai̯/ → /aˈɸis.tan.tɛ/ → /aˈfis.tan.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pʰís.tan.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpʰis.tan.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈɸis.tan.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈfis.tan.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈfis.tan.de/

Verb

ἀφίστανται • (aphístantai)

1. third-person plural present mediopassive indicative of ἀφίστημι (aphístēmi)