afabularny

Polish

Etymology

From a- +‎ fabularny. First attested in 1902.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fa.buˈlar.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arnɨ
• Syllabification: a‧fa‧bu‧lar‧ny

Adjective

afabularny (not comparable, derived adverb afabularnie)

1. storyless, plotless

Declension

Declension of afabularny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	afabularny		afabularna	afabularne	afabularni	afabularne
genitive	afabularnego		afabularnej	afabularnego	afabularnych
dative	afabularnemu		afabularnej	afabularnemu	afabularnym
accusative	afabularnego	afabularny	afabularną	afabularne	afabularnych	afabularne
instrumental	afabularnym		afabularną	afabularnym	afabularnymi
locative	afabularnym		afabularnej	afabularnym	afabularnych

Derived terms

noun

• afabularność

 

Related terms

nouns

• (Middle Polish) afabulacja
• afabularyzm

 

Further reading

• afabularny in Polish dictionaries at PWN
• afabularny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego