afatyk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From a- +‎ -fazja +‎ -yk. First attested in 1878.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aˈfa.tɨk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -atɨk
  • Syllabification: a‧fa‧tyk

Noun

[edit]

afatyk m pers (female equivalent afatyczka)

  1. (pathology) aphasic (one who is afflicted by symptoms of aphasia)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
adverb
[edit]
noun

References

[edit]
  1. ^ Antoni Bryk (1878) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter)[1] (in Polish), page 173

Further reading

[edit]
  • afatyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • afatyk in Polish dictionaries at PWN
  • afatyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego