afektant

Polish

Etymology

From afektować +‎ -ant. First attested in 1896.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈfɛk.tant/
• Rhymes: -ɛktant
• Syllabification: a‧fek‧tant

Noun

afektant m pers

1. (obsolete) affecter

Declension

Declension of afektant

	singular	plural
nominative	afektant	afektanci/afektanty (deprecative)
genitive	afektanta	afektantów
dative	afektantowi	afektantom
accusative	afektanta	afektantów
instrumental	afektantem	afektantami
locative	afektancie	afektantach
vocative	afektancie	afektanci

Related terms

adjectives

• afekcjonalny
• afektacyjny
• afektowany
• afektowny
• afektywny
• rozafektowany

 

adverbs

• afektacyjnie
• afektowanie
• afektywnie

 

nouns

• afekcik
• afekcja
• afekt
• afektacja
• (Middle Polish) afektat
• afektonim
• afektoterapia
• afektowność
• afektywność

 

verbs

• afektować impf, zaafektować pf

 

Further reading

• afektant in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego