alışmak

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish آلشمق[1] or آلیشمق (alışmaḳ),[2][3] equivalent to al- (“to take, to receive”) +‎ -ış (“reciprocative suffix”) + -mak.[4]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /a.ɫɯʃˈmak/
  • Hyphenation: a‧lış‧mak

Verb[edit]

alışmak (third-person singular simple present alışır)

  1. (intransitive, with dative) To become familiar with, to get or grow accustomed to, to get used to.
  2. (intransitive, with dative) To suit over time, to grow into.
  3. (intransitive, with dative) To get addicted to, to develop a habit for.
  4. (intransitive, figuratively, with dative) To warm to.
    Synonym: ısınmak
  5. (intransitive) To catch fire, to have flames start to come out of it, to become aflame.
    Synonym: tutuşmak

Conjugation[edit]

Conjugation of alışmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive alışmak
impersonal participle imperfective alışan
perfective alışmış
prospective alışacak
personal participle non-prospective alıştığım alıştığın alıştığı alıştığımız alıştığınız alıştıkları
prospective alışacağım alışacağın alışacağı alışacağımız alışacağınız alışacakları
verbal noun alışma
way of doing alışış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist alışırım alışırsın alışır alışırız alışırsınız alışırlar
imperfective alışıyorum alışıyorsun alışıyor alışıyoruz alışıyorsunuz alışıyorlar
past perfective alıştım alıştın alıştı alıştık alıştınız alıştılar
imperfective alışıyordum alışıyordun alışıyordu alışıyorduk alışıyordunuz alışıyorlardı (or alışıyordular)
future alışacağım alışacaksın alışacak alışacağız alışacaksınız alışacaklar
inferential perfective alışmışım alışmışsın alışmış alışmışız alışmışsınız alışmışlar
aorist alışırmışım alışırmışsın alışırmış alışırmışız alışırmışsınız alışırlarmış (or alışırmışlar)
imperfective alışıyormuşum alışıyormuşsun alışıyormuş alışıyormuşuz alışıyormuşsunuz alışıyorlarmış
conditional simple alışsam alışsan alışsa alışsak alışsanız alışsalar
perfective alışsaydım alışsaydın alışsaydı alışsaydık alışsaydınız alışsaydılar
optative alışayım alışasın alışa alışalım alışasınız alışalar
progressive alışmaktayım alışmaktasın alışmakta alışmaktayız alışmaktasınız alışmaktalar
necessitative alışmalıyım alışmalısın alışmalı alışmalıyız alışmalısınız alışmalılar
imperative alış alışsın alışın alışsınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist alışır mıyım? alışır mısın? alışır mı? alışır mıyız? alışır mısınız? alışırlar mı?
imperfective alışıyor muyum? alışıyor musun? alışıyor mu? alışıyor muyuz? alışıyor musunuz? alışıyorlar mı?
past perfective alıştım mı? alıştın mı? alıştı mı? alıştık mı? alıştınız mı? alıştılar mı?
imperfective alışıyor muydum? alışıyor muydun? alışıyor muydu? alışıyor muyduk? alışıyor muydunuz? alışıyorlar mıydı?
future alışacak mıyım? alışacak mısın? alışacak mı? alışacak mıyız? alışacak mısınız? alışacaklar mı?
inferential perfective alışmış mıyım? alışmış mısın? alışmış mı? alışmış mıyız? alışmış mısınız? alışmışlar mı?
aorist alışır mıymışım? alışır mıymışsın? alışır mıymış? alışır mıymışız? alışır mıymışsınız? alışırlar mıymış?
imperfective alışıyor muymuşum? alışıyor muymuşsun? alışıyor muymuş? alışıyor muymuşuz? alışıyor muymuşsunuz? alışıyorlar mıymış?
conditional simple alışsam mı? alışsan mı? alışsa mı? alışsak mı? alışsanız mı? alışsalar mı?
perfective alışsa mıydım? alışsa mıydın? alışsa mıydı? alışsa mıydık? alışsa mıydınız? alışsalar mıydı?
progressive alışmakta mıyım? alışmakta mısın? alışmakta mı? alışmakta mıyız? alışmakta mısınız? alışmaktalar mı?
necessitative alışmalı mıyım? alışmalı mısın? alışmalı mı? alışmalı mıyız? alışmalı mısınız? alışmalılar mı?
Negative declarative
infinitive alışmamak
impersonal participle imperfective alışmayan
perfective alışmamış
prospective alışmayacak
personal participle non-prospective alışmadığım alışmadığın alışmadığı alışmadığımız alışmadığınız alışmadıkları
prospective alışmayacağım alışmayacağın alışmayacağı alışmayacağımız alışmayacağınız alışmayacakları
verbal noun alışmama
way of doing alışmayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist alışmam alışmazsın alışmaz alışmayız alışmazsınız alışmazlar
imperfective alışmıyorum alışmıyorsun alışmıyor alışmıyoruz alışmıyorsunuz alışmıyorlar
past perfective alışmadım alışmadın alışmadı alışmadık alışmadınız alışmadılar
imperfective alışmıyordum alışmıyordun alışmıyordu alışmıyorduk alışmıyordunuz alışmıyorlardı
future alışmayacağım alışmayacaksın alışmayacak alışmayacağız alışmayacaksınız alışmayacaklar
inferential perfective alışmamışım alışmamışsın alışmamış alışmamışız alışmamışsınız alışmamışlar
aorist alışmazmışım alışmazmışsın alışmazmış alışmazmışız alışmazmışsınız alışmazlarmış
imperfective alışmıyormuşum alışmıyormuşsun alışmıyormuş alışmıyormuşuz alışmıyormuşsunuz alışmıyorlarmış
conditional simple alışmasam alışmasan alışmasa alışmasak alışmasanız alışmasalar
perfective alışmasaydım alışmasaydın alışmasaydı alışmasaydık alışmasaydınız alışmasaydılar
optative alışmayayım alışmayasın alışmaya alışmayalım alışmayasınız alışmayalar
progressive alışmamaktayım alışmamaktasın alışmamakta alışmamaktayız alışmamaktasınız alışmamaktalar
necessitative alışmamalıyım alışmamalısın alışmamalı alışmamalıyız alışmamalısınız alışmamalılar
imperative alışma alışmasın alışmayın alışmasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist alışmaz mıyım? alışmaz mısın? alışmaz mı? alışmaz mıyız? alışmaz mısınız? alışmazlar mı?
imperfective alışmıyor muyum? alışmıyor musun? alışmıyor mu? alışmıyor muyuz? alışmıyor musunuz? alışmıyorlar mı?
past perfective alışmadım mı? alışmadın mı? alışmadı mı? alışmadık mı? alışmadınız mı? alışmadılar mı?
imperfective alışmıyor muydum? alışmıyor muydun? alışmıyor muydu? alışmıyor muyduk? alışmıyor muydunuz? alışmıyorlar mıydı?
future alışmayacak mıyım? alışmayacak mısın? alışmayacak mı? alışmayacak mıyız? alışmayacak mısınız? alışmayacaklar mı?
inferential perfective alışmamış mıyım? alışmamış mısın? alışmamış mı? alışmamış mıyız? alışmamış mısınız? alışmamışlar mı?
aorist alışmaz mıymışım? alışmaz mıymışsın? alışmaz mıymış? alışmaz mıymışız? alışmaz mıymışsınız? alışmazlar mıymış?
imperfective alışmıyor muymuşum? alışmıyor muymuşsun? alışmıyor muymuş? alışmıyor muymuşuz? alışmıyor muymuşsunuz? alışmıyorlar mıymış?
conditional simple alışmasam mı? alışmasan mı? alışmasa mı? alışmasak mı? alışmasanız mı? alışmasalar mı?
perfective alışmasa mıydım? alışmasa mıydın? alışmasa mıydı? alışmasa mıydık? alışmasa mıydınız? alışmasalar mıydı?
progressive alışmamakta mıyım? alışmamakta mısın? alışmamakta mı? alışmamakta mıyız? alışmamakta mısınız? alışmamaktalar mı?
necessitative alışmamalı mıyım? alışmamalı mısın? alışmamalı mı? alışmamalı mıyız? alışmamalı mısınız? alışmamalılar mı?

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “آلشمق”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 186
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “آلیشمق”, in Dictionnaire turc-français‎[2], Constantinople: Mihran, page 36
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “آلیشمق”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 54
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “alış-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=alışmak&oldid=78167215"