ankur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Old Norse akkeri or Proto-Germanic *ankurô, from Latin ancora. Compare Finnish ankkuri, Ingrian ankkuri, English anchor, Swedish ankare and German Low German anker.

Noun[edit]

ankur (genitive ankru, partitive ankrut)

  1. anchor

Declension[edit]

Declension of ankur (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative ankur ankrud
accusative nom.
gen. ankru
genitive ankrute
partitive ankrut ankruid
illative ankrusse ankrutesse
ankruisse
inessive ankrus ankrutes
ankruis
elative ankrust ankrutest
ankruist
allative ankrule ankrutele
ankruile
adessive ankrul ankrutel
ankruil
ablative ankrult ankrutelt
ankruilt
translative ankruks ankruteks
ankruiks
terminative ankruni ankruteni
essive ankruna ankrutena
abessive ankruta ankruteta
comitative ankruga ankrutega

Further reading[edit]

  • ankur”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • ankur”, in [ETY] Eesti etümoloogiasõnaraamat [Estonian Etymological Dictionary] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2012