attactus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Perfect passive participle of attingō.

Participle[edit]

attāctus (feminine attācta, neuter attāctum); first/second-declension participle

  1. having been touched, assaulted, approached, etc.
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative attāctus attācta attāctum attāctī attāctae attācta
Genitive attāctī attāctae attāctī attāctōrum attāctārum attāctōrum
Dative attāctō attāctō attāctīs
Accusative attāctum attāctam attāctum attāctōs attāctās attācta
Ablative attāctō attāctā attāctō attāctīs
Vocative attācte attācta attāctum attāctī attāctae attācta

Etymology 2[edit]

attingō +‎ -tus (forming action nouns)

Noun[edit]

attāctus m (genitive attāctūs); fourth declension

  1. touch, contact
Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative attāctus attāctūs
Genitive attāctūs attāctuum
Dative attāctuī attāctibus
Accusative attāctum attāctūs
Ablative attāctū attāctibus
Vocative attāctus attāctūs

References[edit]

  • attactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • attactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • attactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.