bęcwał

Polish

Etymology

Unknown.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛn.t͡sfaw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sfaw
• Syllabification: bęc‧wał

Noun

bęcwał m pers

1. (colloquial, derogatory) blockhead, dolt, dullard, goof, oaf

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

Declension of bęcwał

	singular	plural
nominative	bęcwał	bęcwały
genitive	bęcwała	bęcwałów
dative	bęcwałowi	bęcwałom
accusative	bęcwała	bęcwałów
instrumental	bęcwałem	bęcwałami
locative	bęcwale	bęcwałach
vocative	bęcwale	bęcwały

Further reading

• bęcwał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bęcwał in Polish dictionaries at PWN