bestrijdingsmiddel

Dutch

Etymology

Compound of bestrijding +‎ -s- +‎ middel.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈstrɛi̯.dɪŋsˌmɪ.dəl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧strij‧dings‧mid‧del

Noun

bestrijdingsmiddel n (plural bestrijdingsmiddelen, diminutive bestrijdingsmiddeltje n)

1. A chemical or biological agent used for exterminating undesired organisms; a pesticide, herbicide or fungicide.