bimatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From bīmus +‎ -ātus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

bīmātus m (genitive bīmātūs); fourth declension

  1. An age of two years

Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative bīmātus bīmātūs
Genitive bīmātūs bīmātuum
Dative bīmātuī bīmātibus
Accusative bīmātum bīmātūs
Ablative bīmātū bīmātibus
Vocative bīmātus bīmātūs

References[edit]