biurokrata

See also: biurokratą

Polish

Etymology

Borrowed from French bureaucrate. First attested in 1819.

Pronunciation

• IPA^(key): /bju.rɔkˈra.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ata
• Syllabification: biu‧rok‧ra‧ta

Noun

biurokrata m pers

1. (derogatory) paper-pusher, bureaucrat

   Synonym: zarękawek

   bezduszny biurokrata ― a soulless paper-pusher

   typowy biurokrata ― a typical paper-pusher

   polscy biurokraci ― Polish paper-pushers

   lokalni biurokraci ― local paper-pushers

   ministerialni biurokraci ― ministerial paper-pushers

   państwowi biurokraci ― state paper-pushers

   partyjni biurokraci ― party paper-pushers

   rządowi biurokraci ― government paper-pushers

   unijni biurokraci ― union paper-pushers

   sztywni biurokraci ― stiff paper-pushers

Declension

Declension of biurokrata

	singular	plural
nominative	biurokrata	biurokraci/biurokraty (deprecative)
genitive	biurokraty	biurokratów
dative	biurokracie	biurokratom
accusative	biurokratę	biurokratów
instrumental	biurokratą	biurokratami
locative	biurokracie	biurokratach
vocative	biurokrato	biurokraci

Derived terms

adjective

• biurokratyczny

 

adverb

• biurokratycznie

 

nouns

• biurokratyzacja
• biurokratyzm

 

Related terms

adjectives

• biuralistyczny
• biurkowy
• biurowy

 

adverb

• biuralistycznie

 

nouns

• biuralista
• biuralistka
• biuralistyka
• biuralizm
• biureczko
• biurko
• biuro
• biurokracja
• biuromania
• biurotyka
• biurowiec
• biurowość

 

verbs

• biurokratyzować impf
• zbiurokratyzować pf

 

Further reading

• biurokrata in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biurokrata in Polish dictionaries at PWN