borgensman
Jump to navigation
Jump to search
Swedish[edit]
Etymology[edit]
borgen (“surety”) + -s- + man. Compare Icelandic borganarmaðr.
Noun[edit]
borgensman c
- (law) surety, guarantor (one who undertakes to pay money in the event that the principal fails to do so)
Declension[edit]
Declension of borgensman | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | borgensman | borgensmannen | borgensmän | borgensmännen |
Genitive | borgensmans | borgensmannens | borgensmäns | borgensmännens |
References[edit]
- borgensman in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- borgensman in Svensk ordbok (SO)
- borgensman in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- borgensman in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)