cimigh

Irish

Etymology

From cime (“captive, prisoner”) +‎ -igh

Verb

cimigh (present analytic cimíonn, future analytic cimeoidh, verbal noun cimiú, past participle cimithe)

1. (transitive) commit (to prison); make captive

Conjugation

conjugation of cimigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cimím	cimíonn tú; cimír†	cimíonn sé, sí	cimímid; cimíonn muid	cimíonn sibh	cimíonn siad; cimíd†	a chimíonn; a chimíos / a gcimíonn*; a gcimíos*	cimítear
	past	chimigh mé; chimíos	chimigh tú; chimís	chimigh sé, sí	chimíomar; chimigh muid	chimigh sibh; chimíobhair	chimigh siad; chimíodar	a chimigh / ar chimigh*	cimíodh
	past habitual	chimínn / gcimínn‡‡	chimíteá / gcimíteᇇ	chimíodh sé, sí / gcimíodh sé, s퇇	chimímis; chimíodh muid / gcimímis‡‡; gcimíodh muid‡‡	chimíodh sibh / gcimíodh sibh‡‡	chimídís; chimíodh siad / gcimídís‡‡; gcimíodh siad‡‡	a chimíodh / a gcimíodh*	chimítí / gcimít퇇
future		cimeoidh mé; cimeod; cimeochaidh mé†	cimeoidh tú; cimeoir†; cimeochaidh tú†	cimeoidh sé, sí; cimeochaidh sé, sí†	cimeoimid; cimeoidh muid; cimeochaimid†; cimeochaidh muid†	cimeoidh sibh; cimeochaidh sibh†	cimeoidh siad; cimeoid†; cimeochaidh siad†	a chimeoidh; a chimeos; a chimeochaidh†; a chimeochas† / a gcimeoidh*; a gcimeos*; a gcimeochaidh*†; a gcimeochas*†	cimeofar; cimeochar†
conditional		chimeoinn; chimeochainn† / gcimeoinn‡‡; gcimeochainn†‡‡	chimeofá; chimeochthᆠ/ gcimeofᇇ; gcimeochthᆇ‡	chimeodh sé, sí; chimeochadh sé, s토/ gcimeodh sé, s퇇; gcimeochadh sé, s톇‡	chimeoimis; chimeodh muid; chimeochaimis†; chimeochadh muid† / gcimeoimis‡‡; gcimeodh muid‡‡; gcimeochaimis†‡‡; gcimeochadh muid†‡‡	chimeodh sibh; chimeochadh sibh† / gcimeodh sibh‡‡; gcimeochadh sibh†‡‡	chimeoidís; chimeodh siad; chimeochadh siad† / gcimeoidís‡‡; gcimeodh siad‡‡; gcimeochadh siad†‡‡	a chimeodh; a chimeochadh† / a gcimeodh*; a gcimeochadh*†	chimeofaí; chimeochtha토/ gcimeofa퇇; gcimeochtha톇‡
subjunctive	present	go gcimí mé; go gcimíod†	go gcimí tú; go gcimír†	go gcimí sé, sí	go gcimímid; go gcimí muid	go gcimí sibh	go gcimí siad; go gcimíd†	—	go gcimítear
	past	dá gcimínn	dá gcimíteá	dá gcimíodh sé, sí	dá gcimímis; dá gcimíodh muid	dá gcimíodh sibh	dá gcimídís; dá gcimíodh siad	—	dá gcimítí
imperative		cimím	cimigh	cimíodh sé, sí	cimímis	cimígí; cimídh†	cimídís	—	cimítear
verbal noun		cimiú
past participle		cimithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• cimíocht f (“captivity, bondage”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cimigh	chimigh	gcimigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cimigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN