clamitatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of clāmitō.
Participle[edit]
clāmitātus (feminine clāmitāta, neuter clāmitātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | clāmitātus | clāmitāta | clāmitātum | clāmitātī | clāmitātae | clāmitāta | |
Genitive | clāmitātī | clāmitātae | clāmitātī | clāmitātōrum | clāmitātārum | clāmitātōrum | |
Dative | clāmitātō | clāmitātō | clāmitātīs | ||||
Accusative | clāmitātum | clāmitātam | clāmitātum | clāmitātōs | clāmitātās | clāmitāta | |
Ablative | clāmitātō | clāmitātā | clāmitātō | clāmitātīs | |||
Vocative | clāmitāte | clāmitāta | clāmitātum | clāmitātī | clāmitātae | clāmitāta |