commadeo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ madeō (I am wet).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

commadeō (present infinitive commadēre, perfect active commaduī); second conjugation, no passive, no supine stem

  1. to become very soft

Conjugation[edit]

   Conjugation of commadeō (second conjugation, no supine stem, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present commadeō commadēs commadet commadēmus commadētis commadent
imperfect commadēbam commadēbās commadēbat commadēbāmus commadēbātis commadēbant
future commadēbō commadēbis commadēbit commadēbimus commadēbitis commadēbunt
perfect commaduī commaduistī commaduit commaduimus commaduistis commaduērunt,
commaduēre
pluperfect commadueram commaduerās commaduerat commaduerāmus commaduerātis commaduerant
future perfect commaduerō commadueris commaduerit commaduerimus commadueritis commaduerint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present commadeam commadeās commadeat commadeāmus commadeātis commadeant
imperfect commadērem commadērēs commadēret commadērēmus commadērētis commadērent
perfect commaduerim commaduerīs commaduerit commaduerīmus commaduerītis commaduerint
pluperfect commaduissem commaduissēs commaduisset commaduissēmus commaduissētis commaduissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present commadē commadēte
future commadētō commadētō commadētōte commadentō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives commadēre commaduisse
participles commadēns
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
commadendī commadendō commadendum commadendō

Related terms[edit]

References[edit]

  • commadeo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commadeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.