concupiscentia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From concupīscēns (present participle of concupīscō) +‎ -ia.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

concupīscentia f (genitive concupīscentiae); first declension

  1. longing, desire, concupiscence
  2. (Ecclesiastical Latin) concupiscence

Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative concupīscentia concupīscentiae
Genitive concupīscentiae concupīscentiārum
Dative concupīscentiae concupīscentiīs
Accusative concupīscentiam concupīscentiās
Ablative concupīscentiā concupīscentiīs
Vocative concupīscentia concupīscentiae

Descendants[edit]

References[edit]