corticeus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
cortex, cortic- (“bark, cork”) + -eus
Adjective[edit]
corticeus (feminine corticea, neuter corticeum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | corticeus | corticea | corticeum | corticeī | corticeae | corticea | |
Genitive | corticeī | corticeae | corticeī | corticeōrum | corticeārum | corticeōrum | |
Dative | corticeō | corticeō | corticeīs | ||||
Accusative | corticeum | corticeam | corticeum | corticeōs | corticeās | corticea | |
Ablative | corticeō | corticeā | corticeō | corticeīs | |||
Vocative | corticee | corticea | corticeum | corticeī | corticeae | corticea |
Descendants[edit]
- Asturian: corteza
- Galician: cortiza, cortizo
- Italian: corteccia
- Portuguese: cortiça, cortiço, cortíceo
- Spanish: corteza, cortezo
References[edit]
- “corticeus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- corticeus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.