czciciel

Polish

Etymology

From czcić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂt͡ɕi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: czci‧ciel

Noun

czciciel m pers (female equivalent czcicielka)

1. (religion) worshipper

   Synonyms: admirator, miłośnik, wielbiciel

Declension

Declension of czciciel

	singular	plural
nominative	czciciel	czciciele
genitive	czciciela	czcicieli
dative	czcicielowi	czcicielom
accusative	czciciela	czcicieli
instrumental	czcicielem	czcicielami
locative	czcicielu	czcicielach
vocative	czcicielu	czciciele

Derived terms

noun

• czcicielka

 

Related terms

adjective

• czcigodny

 

adverb

• czcigodnie

 

interjection

• cześć

 

nouns

• bezczeszczenie
• bezcześć
• czczenie
• cześć
• nieczczenie
• poczczenie
• uczczenie
• zbezczeszczanie
• zbezczeszczenie

 

verbs

• bezcześcić
• czcić
• poczcić
• uczcić
• zbezczeszczać
• zbezcześcić

 

Further reading

• czciciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czciciel in Polish dictionaries at PWN