dýrr
Jump to navigation
Jump to search
See also: dyrr
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *diurijaz, whence also Old English dīere (English dear), Old High German tiuri.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
dýrr (comparative dýrri, superlative dýrstr)
Declension[edit]
Strong declension of dýrr
Weak declension of dýrr
Declension of comparative of dýrr
Strong declension of superlative of dýrr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | dýrstr | dýrst | dýrst |
accusative | dýrstan | dýrsta | dýrst |
dative | dýrstum | dýrstri | dýrstu |
genitive | dýrsts | dýrstrar | dýrsts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | dýrstir | dýrstar | dýrst |
accusative | dýrsta | dýrstar | dýrst |
dative | dýrstum | dýrstum | dýrstum |
genitive | dýrstra | dýrstra | dýrstra |
Weak declension of superlative of dýrr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | dýrsti | dýrsta | dýrsta |
accusative | dýrsta | dýrstu | dýrsta |
dative | dýrsta | dýrstu | dýrsta |
genitive | dýrsta | dýrstu | dýrsta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | dýrstu | dýrstu | dýrstu |
accusative | dýrstu | dýrstu | dýrstu |
dative | dýrstum | dýrstum | dýrstum |
genitive | dýrstu | dýrstu | dýrstu |
Descendants[edit]
References[edit]
- "dýrr", Geir T. Zoëga (1910), A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford at the Claredon Press, page 100