denuntiatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of dēnuntiō.
Participle
[edit]dēnūntiātus (feminine dēnūntiāta, neuter dēnūntiātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēnūntiātus | dēnūntiāta | dēnūntiātum | dēnūntiātī | dēnūntiātae | dēnūntiāta | |
Genitive | dēnūntiātī | dēnūntiātae | dēnūntiātī | dēnūntiātōrum | dēnūntiātārum | dēnūntiātōrum | |
Dative | dēnūntiātō | dēnūntiātō | dēnūntiātīs | ||||
Accusative | dēnūntiātum | dēnūntiātam | dēnūntiātum | dēnūntiātōs | dēnūntiātās | dēnūntiāta | |
Ablative | dēnūntiātō | dēnūntiātā | dēnūntiātō | dēnūntiātīs | |||
Vocative | dēnūntiāte | dēnūntiāta | dēnūntiātum | dēnūntiātī | dēnūntiātae | dēnūntiāta |