diffúz
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
From German diffus (“diffuse”), from Latin diffusus, past participle of diffundere, from dis- + fundere.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
diffúz (comparative diffúzabb, superlative legdiffúzabb)
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | diffúz | diffúzak |
accusative | diffúzt | diffúzakat |
dative | diffúznak | diffúzaknak |
instrumental | diffúzzal | diffúzakkal |
causal-final | diffúzért | diffúzakért |
translative | diffúzzá | diffúzakká |
terminative | diffúzig | diffúzakig |
essive-formal | diffúzként | diffúzakként |
essive-modal | — | — |
inessive | diffúzban | diffúzakban |
superessive | diffúzon | diffúzakon |
adessive | diffúznál | diffúzaknál |
illative | diffúzba | diffúzakba |
sublative | diffúzra | diffúzakra |
allative | diffúzhoz | diffúzakhoz |
elative | diffúzból | diffúzakból |
delative | diffúzról | diffúzakról |
ablative | diffúztól | diffúzaktól |
non-attributive possessive - singular |
diffúzé | diffúzaké |
non-attributive possessive - plural |
diffúzéi | diffúzakéi |
Further reading[edit]
- diffúz in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)