dikhuidig

Dutch

Etymology

From dik +‎ huid +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdɪkˈɦœy̯.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dik‧hui‧dig

Adjective

dikhuidig (comparative dikhuidiger, superlative dikhuidigst)

1. thick-skinned

Inflection

Declension of dikhuidig
uninflected	dikhuidig
inflected	dikhuidige
comparative	dikhuidiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dikhuidig	dikhuidiger	het dikhuidigst het dikhuidigste
indefinite	m./f. sing.	dikhuidige	dikhuidigere	dikhuidigste
	n. sing.	dikhuidig	dikhuidiger	dikhuidigste
	plural	dikhuidige	dikhuidigere	dikhuidigste
definite		dikhuidige	dikhuidigere	dikhuidigste
partitive		dikhuidigs	dikhuidigers	—