dokaziv

Serbo-Croatian

Etymology

From dokazati +‎ -iv.

Pronunciation

• IPA^(key): /dokǎziʋ/
• Hyphenation: do‧ka‧ziv

Adjective

dokàziv (Cyrillic spelling дока̀зив, definite dokàzivī)

1. provable

Declension

indefinite forms

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		dokaziv	dokaziva	dokazivo
genitive		dokaziva	dokazive	dokaziva
dative		dokazivu	dokazivoj	dokazivu
accusative	inanimate animate	dokaziv dokaziva	dokazivu	dokazivo
vocative		dokaziv	dokaziva	dokazivo
locative		dokazivu	dokazivoj	dokazivu
instrumental		dokazivim	dokazivom	dokazivim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		dokazivi	dokazive	dokaziva
genitive		dokazivih	dokazivih	dokazivih
dative		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)
accusative		dokazive	dokazive	dokaziva
vocative		dokazivi	dokazive	dokaziva
locative		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)
instrumental		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)

definite forms

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		dokazivi	dokaziva	dokazivo
genitive		dokazivog(a)	dokazive	dokazivog(a)
dative		dokazivom(u/e)	dokazivoj	dokazivom(u/e)
accusative	inanimate animate	dokazivi dokazivog(a)	dokazivu	dokazivo
vocative		dokazivi	dokaziva	dokazivo
locative		dokazivom(e/u)	dokazivoj	dokazivom(e/u)
instrumental		dokazivim	dokazivom	dokazivim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		dokazivi	dokazive	dokaziva
genitive		dokazivih	dokazivih	dokazivih
dative		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)
accusative		dokazive	dokazive	dokaziva
vocative		dokazivi	dokazive	dokaziva
locative		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)
instrumental		dokazivim(a)	dokazivim(a)	dokazivim(a)