doorgedraaid
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From doordraaien.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
doorgedraaid (comparative doorgedraaider, superlative doorgedraaidst)
- berserk, frenzied; injuriously, maniacally, or furiously violent or out of control.
- crazy, mental, bonkers
Inflection[edit]
Declension of doorgedraaid | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | doorgedraaid | |||
inflected | doorgedraaide | |||
comparative | doorgedraaider | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | doorgedraaid | doorgedraaider | het doorgedraaidst het doorgedraaidste | |
indefinite | m./f. sing. | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste |
n. sing. | doorgedraaid | doorgedraaider | doorgedraaidste | |
plural | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste | |
definite | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste | |
partitive | doorgedraaids | doorgedraaiders | — |