dubitandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of dubitō.
Participle[edit]
dubitandus (feminine dubitanda, neuter dubitandum); first/second-declension participle
- which is to be doubted or questioned
- which is to be deliberated or considered
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dubitandus | dubitanda | dubitandum | dubitandī | dubitandae | dubitanda | |
Genitive | dubitandī | dubitandae | dubitandī | dubitandōrum | dubitandārum | dubitandōrum | |
Dative | dubitandō | dubitandō | dubitandīs | ||||
Accusative | dubitandum | dubitandam | dubitandum | dubitandōs | dubitandās | dubitanda | |
Ablative | dubitandō | dubitandā | dubitandō | dubitandīs | |||
Vocative | dubitande | dubitanda | dubitandum | dubitandī | dubitandae | dubitanda |