floitje
Jump to navigation
Jump to search
Saterland Frisian
[edit]Etymology
[edit]From Floite (“flute”) + -je. Akin to German flöten and Dutch fluiten.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]floitje
- (intransitive) to whistle
Conjugation
[edit]Conjugation of floitje (weak type 2)
Grúundfoarme | floitje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | tou floitjen | ||||||
Present tense | Past tense | ||||||
iek | floitje | wie | floitje | iek | floitede | wie | floiteden |
du | floitest | jie | floitje | du | floitedest | jie | floiteden |
hie/ju/dät | floitet | jo | floitje | hie/ju/dät | floitede | jo | floiteden |
Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | ||||
floitjend | Singular | floit | häbe | floited | |||
Plural | floitjet |