güdü
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From gütmek.
Noun[edit]
güdü (definite accusative güdüyü, plural güdüler)
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | güdü | |
Definite accusative | güdüyü | |
Singular | Plural | |
Nominative | güdü | güdüler |
Definite accusative | güdüyü | güdüleri |
Dative | güdüye | güdülere |
Locative | güdüde | güdülerde |
Ablative | güdüden | güdülerden |
Genitive | güdünün | güdülerin |