gedienstig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch gedienstich. Equivalent to ge- +‎ dienst (service) +‎ -ig (-y).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɣəˈdin.stəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧dien‧stig

Adjective

[edit]

gedienstig (comparative gedienstiger, superlative gedienstigst)

  1. helpful, willing to help
  2. (obsolete) useful, utile
    Synonym: nuttig

Inflection

[edit]
Declension of gedienstig
uninflected gedienstig
inflected gedienstige
comparative gedienstiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial gedienstig gedienstiger het gedienstigst
het gedienstigste
indefinite m./f. sing. gedienstige gedienstigere gedienstigste
n. sing. gedienstig gedienstiger gedienstigste
plural gedienstige gedienstigere gedienstigste
definite gedienstige gedienstigere gedienstigste
partitive gedienstigs gedienstigers

Derived terms

[edit]