generatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

generō +‎ -tiō

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

generātiō f (genitive generātiōnis); third declension

  1. a generation
    • 412 CE – 426 CE, Aurelius Augustinus Hipponensis, City of God 15.8:
      Sed pertinuit ad Deum, quo ista inspirante conscripta sunt, has duas societates suis diuersis generationibus primitus digerere atque distinguere []
      But it suited the purpose of God, by whose inspiration these histories were composed, to arrange and distinguish from the first these two societies in their several generations []
  2. a begetting
  3. offspring
    • c. 347 CE – 420 CE, Jerome, 1 John 5.18:
      Scimus quia omnis qui natus est ex Deo, non peccat : sed generatio Dei conservat eum, et malignus non tangit eum.
      We know because each whose birth is from God, doesn't sin, but the offspring of God uphold him, and the wicked one doesn't touch him.

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative generātiō generātiōnēs
Genitive generātiōnis generātiōnum
Dative generātiōnī generātiōnibus
Accusative generātiōnem generātiōnēs
Ablative generātiōne generātiōnibus
Vocative generātiō generātiōnēs

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]