gewrocht

Dutch

Etymology 1

From Middle Dutch gewrocht (“worked”), the past participle of werken (“to work”) (modern werken).

Cognate with English wrought, Low German wracht (“wrought”).

Adjective

gewrocht (comparative gewrochter, superlative gewrochtst)

1. wrought

Inflection

Declension of gewrocht
uninflected	gewrocht
inflected	gewrochte
comparative	gewrochter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gewrocht	gewrochter	het gewrochtst het gewrochtste
indefinite	m./f. sing.	gewrochte	gewrochtere	gewrochtste
	n. sing.	gewrocht	gewrochter	gewrochtste
	plural	gewrochte	gewrochtere	gewrochtste
definite		gewrochte	gewrochtere	gewrochtste
partitive		gewrochts	gewrochters	—

Participle

gewrocht

1. past participle of werken
2. past participle of wrochten

Etymology 2

From Middle Dutch gewrochte (“produced thing”), from Old Dutch *giwurht, *giwurhti, from Proto-Germanic *gawurhtiją, *gawurhtiz, from Proto-Indo-European *werǵ- (“to work”).

Cognate with Old English gewyrht, geweorht, Old Saxon giwurht, Old High German giwurht, Middle High German geworhte, gewurhte, gewürhte.

Noun

gewrocht n (plural gewrochten, diminutive gewrochtje n)

1. (archaic) creation, product

   Synonyms: creatie, maaksel, product, voortbrengsel

Derived terms

• droomgewrocht
• Godsgewrocht
• kunstgewrocht
• wangewrocht

 

Related terms

• werken
• wrochten