impugnandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of impugnō.
Participle[edit]
impugnandus (feminine impugnanda, neuter impugnandum); first/second-declension participle
- which is to be attacked
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impugnandus | impugnanda | impugnandum | impugnandī | impugnandae | impugnanda | |
Genitive | impugnandī | impugnandae | impugnandī | impugnandōrum | impugnandārum | impugnandōrum | |
Dative | impugnandō | impugnandō | impugnandīs | ||||
Accusative | impugnandum | impugnandam | impugnandum | impugnandōs | impugnandās | impugnanda | |
Ablative | impugnandō | impugnandā | impugnandō | impugnandīs | |||
Vocative | impugnande | impugnanda | impugnandum | impugnandī | impugnandae | impugnanda |