incolumitas

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From incolumis +‎ -tās.

Noun[edit]

incolumitās f (genitive incolumitātis); third declension

  1. soundness
  2. safety

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative incolumitās incolumitātēs
Genitive incolumitātis incolumitātum
Dative incolumitātī incolumitātibus
Accusative incolumitātem incolumitātēs
Ablative incolumitāte incolumitātibus
Vocative incolumitās incolumitātēs

Derived terms[edit]

  • English: incolumity
  • Italian: incolumità
  • Portuguese: incolumidade

References[edit]

  • incolumitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incolumitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • incolumitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.