incontinens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

in- +‎ continēns (containing)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

incontinēns (genitive incontinentis, adverb incontinenter); third-declension one-termination adjective

  1. not containing, not retaining
  2. immoderate, intemperate

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incontinēns incontinentēs incontinentia
Genitive incontinentis incontinentium
Dative incontinentī incontinentibus
Accusative incontinentem incontinēns incontinentēs incontinentia
Ablative incontinentī incontinentibus
Vocative incontinēns incontinentēs incontinentia

References

[edit]
  • incontinens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incontinens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers