inhiminen
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Finnic *inhiminen.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]inhiminen
- Obsolete form of ihminen (“human, person”)..
- 1548, Mikael Agricola, transl., Se Wsi Testamenti [The New Testament], Stockholm, Pyhen Johannesen Ilmeistus (Revelation) 16:9:
- Ja Inhimiset tulit palauaxi swresta helteste
- [Ja inhimiset tulit palavaksi suuresta helteestä]
- And men were scorched with great heat
Declension
[edit]Inflection of inhiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | inhiminen | inhimiset | ||
genitive | inhimisen | inhimisten inhimisien | ||
partitive | inhimistä | inhimisiä | ||
illative | inhimiseen | inhimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | inhiminen | inhimiset | ||
accusative | nom. | inhiminen | inhimiset | |
gen. | inhimisen | |||
genitive | inhimisen | inhimisten inhimisien | ||
partitive | inhimistä | inhimisiä | ||
inessive | inhimisessä | inhimisissä | ||
elative | inhimisestä | inhimisistä | ||
illative | inhimiseen | inhimisiin | ||
adessive | inhimisellä | inhimisillä | ||
ablative | inhimiseltä | inhimisiltä | ||
allative | inhimiselle | inhimisille | ||
essive | inhimisenä | inhimisinä | ||
translative | inhimiseksi | inhimisiksi | ||
abessive | inhimisettä | inhimisittä | ||
instructive | — | inhimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
[edit]- inhimillinen (“humane”)