intinctus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of intingō.
Participle
[edit]intīnctus (feminine intīncta, neuter intīnctum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intīnctus | intīncta | intīnctum | intīnctī | intīnctae | intīncta | |
Genitive | intīnctī | intīnctae | intīnctī | intīnctōrum | intīnctārum | intīnctōrum | |
Dative | intīnctō | intīnctō | intīnctīs | ||||
Accusative | intīnctum | intīnctam | intīnctum | intīnctōs | intīnctās | intīncta | |
Ablative | intīnctō | intīnctā | intīnctō | intīnctīs | |||
Vocative | intīncte | intīncta | intīnctum | intīnctī | intīnctae | intīncta |
Descendants
[edit]References
[edit]- “intinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- intinctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- intinctus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016