irtosolukoe
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
irto- (“loose”) + solu (“cell”) + koe (“test”)
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /ˈirtoˌsoluˌkoeˣ/, [ˈirt̪o̞ˌs̠o̞luˌko̞e̞(ʔ)]
- Rhymes: -oe
- Syllabification(key): ir‧to‧so‧lu‧ko‧e
Noun[edit]
irtosolukoe
Declension[edit]
Inflection of irtosolukoe (Kotus type 48*D/hame, k-∅ gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | irtosolukoe | irtosolukokeet | ||
genitive | irtosolukokeen | irtosolukokeiden irtosolukokeitten | ||
partitive | irtosolukoetta | irtosolukokeita | ||
illative | irtosolukokeeseen | irtosolukokeisiin irtosolukokeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | irtosolukoe | irtosolukokeet | ||
accusative | nom. | irtosolukoe | irtosolukokeet | |
gen. | irtosolukokeen | |||
genitive | irtosolukokeen | irtosolukokeiden irtosolukokeitten | ||
partitive | irtosolukoetta | irtosolukokeita | ||
inessive | irtosolukokeessa | irtosolukokeissa | ||
elative | irtosolukokeesta | irtosolukokeista | ||
illative | irtosolukokeeseen | irtosolukokeisiin irtosolukokeihin | ||
adessive | irtosolukokeella | irtosolukokeilla | ||
ablative | irtosolukokeelta | irtosolukokeilta | ||
allative | irtosolukokeelle | irtosolukokeille | ||
essive | irtosolukokeena | irtosolukokeina | ||
translative | irtosolukokeeksi | irtosolukokeiksi | ||
abessive | irtosolukokeetta | irtosolukokeitta | ||
instructive | — | irtosolukokein | ||
comitative | See the possessive forms below. |