kalkon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto

[edit]

Noun

[edit]

kalkon

  1. accusative singular of kalko

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Low German kalkûn or Dutch kalkoen, nominalisation of kalkûnsche höner or kalkoensche haan "hen from Calicut" (modern Kozhikode, India).[1][2] Doublet of kalikå.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kalkon c

  1. a turkey; a kind of large bird
  2. (colloquial) a turkey; a failure

Declension

[edit]
Declension of kalkon 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative kalkon kalkonen kalkoner kalkonerna
Genitive kalkons kalkonens kalkoners kalkonernas

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ kalkon in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
  2. ^ kalkon in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)