kościelny

Polish

Etymology

From kościół +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔɕˈt͡ɕɛl.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlnɨ
• Syllabification: koś‧ciel‧ny

Adjective

kościelny (not comparable, no derived adverb)

1. ecclesiastical (of, or pertaining to the church/churches)

Declension

Declension of kościelny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kościelny		kościelna	kościelne	kościelni	kościelne
genitive	kościelnego		kościelnej	kościelnego	kościelnych
dative	kościelnemu		kościelnej	kościelnemu	kościelnym
accusative	kościelnego	kościelny	kościelną	kościelne	kościelnych	kościelne
instrumental	kościelnym		kościelną	kościelnym	kościelnymi
locative	kościelnym		kościelnej	kościelnym	kościelnych

Noun

kościelny m pers (female equivalent kościelna)

1. (nominalized, Roman Catholicism) sacristan, verger

   Synonym: zakrystian

Declension

Declension of kościelny

	singular	plural
nominative	kościelny	kościelni
genitive	kościelnego	kościelnych
dative	kościelnemu	kościelnym
accusative	kościelnego	kościelnych
instrumental	kościelnym	kościelnymi
locative	kościelnym	kościelnych
vocative	kościelny	kościelni

Related terms

adjectives

• antykościelny
• kościołowy
• podkościelny
• przykościelny
• wewnątrzkościelny
• wokółkościelny

 

nouns

• kościół
• kościółek

 

Further reading

• kościelny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kościelny in Polish dictionaries at PWN