konsistori

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

Internationalism (see English consistory), ultimately from Late Latin cōnsistōrium.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkonsistori/, [ˈko̞ns̠is̠ˌto̞ri]
  • Rhymes: -ori
  • Syllabification(key): kon‧sis‧to‧ri

Noun

[edit]

konsistori

  1. consistory

Declension

[edit]
Inflection of konsistori (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative konsistori konsistorit
genitive konsistorin konsistorien
konsistoreiden
konsistoreitten
partitive konsistoria konsistoreita
konsistoreja
illative konsistoriin konsistoreihin
singular plural
nominative konsistori konsistorit
accusative nom. konsistori konsistorit
gen. konsistorin
genitive konsistorin konsistorien
konsistoreiden
konsistoreitten
partitive konsistoria konsistoreita
konsistoreja
inessive konsistorissa konsistoreissa
elative konsistorista konsistoreista
illative konsistoriin konsistoreihin
adessive konsistorilla konsistoreilla
ablative konsistorilta konsistoreilta
allative konsistorille konsistoreille
essive konsistorina konsistoreina
translative konsistoriksi konsistoreiksi
abessive konsistoritta konsistoreitta
instructive konsistorein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of konsistori (Kotus type 6/paperi, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative konsistorini konsistorini
accusative nom. konsistorini konsistorini
gen. konsistorini
genitive konsistorini konsistorieni
konsistoreideni
konsistoreitteni
partitive konsistoriani konsistoreitani
konsistorejani
inessive konsistorissani konsistoreissani
elative konsistoristani konsistoreistani
illative konsistoriini konsistoreihini
adessive konsistorillani konsistoreillani
ablative konsistoriltani konsistoreiltani
allative konsistorilleni konsistoreilleni
essive konsistorinani konsistoreinani
translative konsistorikseni konsistoreikseni
abessive konsistorittani konsistoreittani
instructive
comitative konsistoreineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative konsistorisi konsistorisi
accusative nom. konsistorisi konsistorisi
gen. konsistorisi
genitive konsistorisi konsistoriesi
konsistoreidesi
konsistoreittesi
partitive konsistoriasi konsistoreitasi
konsistorejasi
inessive konsistorissasi konsistoreissasi
elative konsistoristasi konsistoreistasi
illative konsistoriisi konsistoreihisi
adessive konsistorillasi konsistoreillasi
ablative konsistoriltasi konsistoreiltasi
allative konsistorillesi konsistoreillesi
essive konsistorinasi konsistoreinasi
translative konsistoriksesi konsistoreiksesi
abessive konsistorittasi konsistoreittasi
instructive
comitative konsistoreinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative konsistorimme konsistorimme
accusative nom. konsistorimme konsistorimme
gen. konsistorimme
genitive konsistorimme konsistoriemme
konsistoreidemme
konsistoreittemme
partitive konsistoriamme konsistoreitamme
konsistorejamme
inessive konsistorissamme konsistoreissamme
elative konsistoristamme konsistoreistamme
illative konsistoriimme konsistoreihimme
adessive konsistorillamme konsistoreillamme
ablative konsistoriltamme konsistoreiltamme
allative konsistorillemme konsistoreillemme
essive konsistorinamme konsistoreinamme
translative konsistoriksemme konsistoreiksemme
abessive konsistorittamme konsistoreittamme
instructive
comitative konsistoreinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative konsistorinne konsistorinne
accusative nom. konsistorinne konsistorinne
gen. konsistorinne
genitive konsistorinne konsistorienne
konsistoreidenne
konsistoreittenne
partitive konsistorianne konsistoreitanne
konsistorejanne
inessive konsistorissanne konsistoreissanne
elative konsistoristanne konsistoreistanne
illative konsistoriinne konsistoreihinne
adessive konsistorillanne konsistoreillanne
ablative konsistoriltanne konsistoreiltanne
allative konsistorillenne konsistoreillenne
essive konsistorinanne konsistoreinanne
translative konsistoriksenne konsistoreiksenne
abessive konsistorittanne konsistoreittanne
instructive
comitative konsistoreinenne
third-person possessor
singular plural
nominative konsistorinsa konsistorinsa
accusative nom. konsistorinsa konsistorinsa
gen. konsistorinsa
genitive konsistorinsa konsistoriensa
konsistoreidensa
konsistoreittensa
partitive konsistoriaan
konsistoriansa
konsistoreitaan
konsistorejaan
konsistoreitansa
konsistorejansa
inessive konsistorissaan
konsistorissansa
konsistoreissaan
konsistoreissansa
elative konsistoristaan
konsistoristansa
konsistoreistaan
konsistoreistansa
illative konsistoriinsa konsistoreihinsa
adessive konsistorillaan
konsistorillansa
konsistoreillaan
konsistoreillansa
ablative konsistoriltaan
konsistoriltansa
konsistoreiltaan
konsistoreiltansa
allative konsistorilleen
konsistorillensa
konsistoreilleen
konsistoreillensa
essive konsistorinaan
konsistorinansa
konsistoreinaan
konsistoreinansa
translative konsistorikseen
konsistoriksensa
konsistoreikseen
konsistoreiksensa
abessive konsistorittaan
konsistorittansa
konsistoreittaan
konsistoreittansa
instructive
comitative konsistoreineen
konsistoreinensa

Further reading

[edit]

Indonesian

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch consistorie, from Late Latin consistorium (waiting room, meeting place of the imperial council).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [kɔn.sɪsˈto.ri]
  • Hyphenation: kon‧sis‧to‧ri

Noun

[edit]

konsistori (first-person possessive konsistoriku, second-person possessive konsistorimu, third-person possessive konsistorinya)

  1. consistory,
    1. (Christianity) church council.
    2. (Catholicism) an assembly of prelates; a session of the college of cardinals at Rome.

Further reading

[edit]