korsarz

Polish

Etymology

Borrowed from Italian corsaro, from Medieval Latin cursārius (“pirate”), from Latin cursus (“plunder, hostile inroad; course, a running”). Doublet of husarz (“hussar”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔr.saʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrsaʂ
• Syllabification: kor‧sarz

Noun

korsarz m pers

1. (historical) corsair, privateer (one who plunders at sea)

   Synonym: kaper

   Hypernym: pirat

Declension

Declension of korsarz

	singular	plural
nominative	korsarz	korsarze
genitive	korsarza	korsarzy
dative	korsarzowi	korsarzom
accusative	korsarza	korsarzy
instrumental	korsarzem	korsarzami
locative	korsarzu	korsarzach
vocative	korsarzu	korsarze

Derived terms

adjective

• korsarski

 

nouns

• korsarka
• korsarstwo

 

Further reading

• korsarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• korsarz in Polish dictionaries at PWN