kovakallo
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
kova (“hard”) + kallo (“skull”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kovakallo
- hardhead (harheaded person)
Declension[edit]
Inflection of kovakallo (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kovakallo | kovakallot | ||
genitive | kovakallon | kovakallojen | ||
partitive | kovakalloa | kovakalloja | ||
illative | kovakalloon | kovakalloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kovakallo | kovakallot | ||
accusative | nom. | kovakallo | kovakallot | |
gen. | kovakallon | |||
genitive | kovakallon | kovakallojen | ||
partitive | kovakalloa | kovakalloja | ||
inessive | kovakallossa | kovakalloissa | ||
elative | kovakallosta | kovakalloista | ||
illative | kovakalloon | kovakalloihin | ||
adessive | kovakallolla | kovakalloilla | ||
ablative | kovakallolta | kovakalloilta | ||
allative | kovakallolle | kovakalloille | ||
essive | kovakallona | kovakalloina | ||
translative | kovakalloksi | kovakalloiksi | ||
abessive | kovakallotta | kovakalloitta | ||
instructive | — | kovakalloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |