Etymology[edit]
Inherited from Proto-Slavic *krasiti.
Cognate with Serbo-Croatian кра́сити, Bulgarian крася́ (krasjá), Russian кра́сить (krásitʹ), Old Church Slavonic красити (krasiti), Polish krasić.
Pronunciation[edit]
krášlit
- to beautify
Conjugation[edit]
Conjugation
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive krášlit. |
|
Transgressives
|
present
|
past
|
masculine singular
|
krášle |
—
|
feminine + neuter singular
|
krášlíc |
—
|
plural
|
krášlíce |
—
|
Further reading[edit]
- krášliti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- krášliti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- krášlit in Internetová jazyková příručka