magnî

See also: magni, Magni, and magni-

Walloon

Alternative forms

• mindjî
• mougnî

Etymology

From Old French mangier.

Pronunciation

• IPA^(key): /ma.ˈɲiː/

• Audio:

  (file)

Verb

magnî

1. to eat

   Dj' a magnî ene grosse pidza ouy.

   I ate a big pizza today.

Conjugation

   —         —   Conjugation of the verb magnî in Walloon;  —   Codjowaedje do viebe magnî e walon

infinitive			magnî
gerund			magnant
auxiliary			aveur
past participle				masculine		feminine
		singular		magnî		magneye
		plural		magnîs		magneyes
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		dji (dj')	ti (t')	i (il) / ele	dji (dj') / nos	vos	i (il)
	present	magne	magnes	magne	magnans	magnîz	magnèt
	imperfect	magnîve	magnîves	magnîve	magnéns	magnîz	magnént
	preterit	magna	magnas	magna	magnîs	magnîz	magnît
	future	magnrè	magnrès	magnrè	magnrans	magnroz	magnront
	conditional	magnreu	magnreus	magnreu	magnréns	magnrîz	magnrént
subjunctive		ki dj'	ki t'	k' i (il) / k' ele	ki dj' / ki nos	ki vos	k' i (il)
	present	magne	magnes	magne	magnanxhe	magnoxhe	magnèxhe
	imperfect	magnaxhe	magnanxhes	magnaxhe	magnénxhe	magnîxhe	magnénxhe
imperative		—	ti	—	dji / nos	vos	—
	affirmative		magne!		magnans!	magnîz!

Derived terms

• amagnî
• dimagnî
• formagnî
• magnaedje
• magnåve
• magneu
• rimagnî