mandrejar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
mandrejar (first-person singular present mandrejo, first-person singular preterite mandregí, past participle mandrejat); root stress: (Central) /ɛ/; (Valencian) /e/; (Balearic) /ə/
- (intransitive) to loaf, to idle
- Synonyms: gandulejar, dropejar
Conjugation[edit]
Conjugation of mandrejar (first conjugation, j-g alternation)
Further reading[edit]
- “mandrejar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.